1 stycznia 2024 r. ruszyła realizacja nowego świadczenia skierowanego do osób z niepełnosprawnościami – świadczenia wspierającego wprowadzonego ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym.

Świadczenie wspierające przysługuje osobie z niepełnosprawnościami w wieku od ukończenia 18 roku życia posiadającej decyzję ustalającą poziom potrzeby wsparcia, w której potrzebę wsparcia określono na poziomie od 70 do 100 punktów, wydaną w ramach zmodyfikowanego systemu orzecznictwa o niepełnosprawności, na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnyc

Decyzję ustalającą poziom potrzeby wsparcia wydaje wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności (wojewoda) na wniosek osoby niepełnosprawnej, jej przedstawiciela ustawowego (np. opiekuna prawnego)  albo, za ich zgodą, na wniosek ośrodka pomocy społecznej lub centrum usług społecznych.

Wnioski o wydanie decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia można składać począwszy od 1 stycznia 2024 r.:

• bezpośrednio w wojewódzkim zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności, wydającym decyzję ustalającą poziom potrzeby wsparcia albo
• za pośrednictwem powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności,
• a także drogą elektroniczną za pośrednictwem portalu informacyjno- usługowego Emp@tia

Przy ustalaniu poziomu potrzeby wsparcia pod uwagę brana będzie m. in. zdolność osoby z niepełnosprawnościami do samodzielnego wykonywania określonych czynności lub zadań związanych z codziennym funkcjonowaniem.

Świadczenie wspierające przysługuje co do zasady od miesiąca złożenia wniosku o jego przyznanie – na czas ważności decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia, tj. do końca miesiąca, w którym upływa termin ważności tej decyzji.

Ale uwaga: Z uwagi na szczególny charakter świadczenia wspierającego, którego nabycie uzależnione jest od posiadania decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia, wprowadzono regulacje wydłużające okres na złożenie wniosku o to świadczenie.

W przypadku gdy osoba z niepełnosprawnościami złoży wniosek o ustalenie prawa do świadczenia wspierającego w okresie trzech miesięcy, licząc od dnia wydania decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia, prawo do świadczenia wspierającego zostanie ustalone jej od miesiąca, w którym złożyła wniosek o wydanie tej decyzji.

Wydłużony termin na złożenie wniosku dotyczy również osób z niepełnosprawnościami, które skończą 18 rok życia. W takim przypadku, jeżeli wniosek o świadczenie wspierające zostanie złożony w okresie 3 miesięcy od dnia ukończenia przez osobę z niepełnosprawnościami 18 roku życia, prawo do świadczenia ustala się od miesiąca ukończenia przez tą osobę 18 roku życia.

Świadczenie wspierające nie przysługuje jeżeli:

• osoba z niepełnosprawnościami została umieszczona w domu pomocy społecznej, w rodzinnym domu pomocy, zakładzie opiekuńczo-leczniczym, zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, zakładzie karnym, zakładzie poprawczym, areszcie śledczym albo schronisku dla nieletnich.
• osobie z niepełnosprawnościami przysługuje za granicą świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wspierającego lub jej opiekunowi przysługuje za granicą świadczenie w związku ze sprawowaniem opieki.

• orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności wydawane przez miejskie/powiatowe i wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności; decyzje ustalające poziom potrzeby wsparcia, wydawane przez wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawność);
• orzeczenia o niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, wydawane przez lekarzy orzeczników i komisje lekarskie ZUS.

Orzekanie o niezdolności do pacy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji jest jednym z zadań ZUS. Orzeczenia wydają lekarze orzecznicy ZUS (w I instancji) i komisje lekarskie ZUS (w II instancji). Zakład rozpoczyna postępowanie orzecznicze, gdy wpływa wniosek o świadczenie dla osób niezdolnych do pracy lub samodzielnej egzystencji. W ten sposób ustala się prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, renty socjalnej czy świadczenia uzupełniającego.

Zgodnie z przepisami, za niezdolną do pracy uznaje się osobę, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Z kolei częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j. t. Dz. U. z 2024 r., poz. 1631; ost. zm. Dz.U. z 2024 r., poz. 1674);

Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (j. t. Dz. U. z 2024 r., poz. 44; ost. zm. Dz. U. z 2024 r., poz. 1961).

Świadczenie pielęgnacyjne na nowych zasadach mogą otrzymać osoby, które sprawują opiekę nad osobami z niepełnosprawnościami w wieku do ukończenia 18. roku życia.

Nie ulegają natomiast zmianie rodzaje orzeczeń o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, które są wymagane przy ubieganiu się o świadczenie pielęgnacyjne.

W związku z tym, od 1 stycznia 2024 r., tak jak dotychczas, aby otrzymać świadczenie pielęgnacyjne, wymagane jest, aby osoba wymagająca opieki legitymowała się ważnym orzeczeniem o niepełnosprawności, łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji (takie orzeczenie zawiera informację w punktach 7 i 8 o treści: „wymaga”) albo orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Zmienione przepisy rozszerzają również krąg osób uprawnionych do świadczenia pielęgnacyjnego – od 1 stycznia 2024 r. świadczenie pielęgnacyjne przysługuje następującym opiekunom:

1. ✅matce albo ojcu,
2. ✅innym osobom, na których zgodnie z przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 oraz z 2022 r. poz. 2140) ciąży obowiązek alimentacyjny, a także małżonkom,
3. ✅opiekunowi faktycznemu dziecka,
4. ✅rodzinie zastępczej, osobie prowadzącej rodzinny dom dziecka, dyrektorowi placówki opiekuńczo-wychowawczej, dyrektorowi regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej albo dyrektorowi interwencyjnego ośrodka preadopcyjnego.

2610 zł miesięcznie od maja. Za nowe świadczenie przysługuje również wyrównanie!

Jeśli pobierasz rentę socjalną, to dobrze trafiłeś. Mamy dla ciebie naprawdę dobrą wiadomość. Może ci przysługiwać nowy dodatek do tego świadczenia w wysokości 2610 złotych !

Dodatek dopełniający jest przeznaczony dla tych osób, które pobierają rentę socjalną i są całkowicie niezdolne do pracy oraz niezdolne do samodzielnej egzystencji. Wówczas mogą liczyć nawet na 2610 złotych miesięcznie od marca 2025 r.